فیبر نوری چیست؟
فیبر نوری رشته های بسیار نازکی از شیشه خالص است که اطلاعات را به شکل نور از یک نقطه به نقطه دیگر منتقل می کند. بر خلاف سیم مسی، فیبر نوری در حین انتقال از برق استفاده نمی کند. فیبرهای نوری می توانند لوله های شیشه ای یا پلاستیکی باشند که قادر به انتقال نور هستند. کابل های فیبر نوری یک سیگنال دیجیتال را از طریق پالس های نور از طریق رشته های بسیار نازک شیشه منتقل می کنند..
سیستم اصلی فیبر نوری شامل موارد زیر است:
یک دستگاه فرستنده که سیگنال نور را تولید می کند، یک کابل فیبر نوری که نور را حمل می کند و گیرنده ای که سیگنال نوری ارسال شده را دریافت می کند.
یک رشته فیبر نوری به ضخامت یک تار موی انسان، حدود 120 میکرومتر قطر دارد و می تواند تا 20 میلیارد پالس نور در ثانیه را حمل کند. فیبرها در کنار هم قرار می گیرند تا بسته های نوری را تشکیل دهند که می توانند سیگنال های نور را در فواصل طولانی تا 50 کیلومتر بدون نیاز به تکرار کننده منتقل کنند.
هر فیبر نوری از سه بخش اصلی تشکیل شده است:
هسته یا مرکز فیبر نوری که یک رشته شیشه ای بسیار نازک است و سیگنال نور را حمل می کند.
روکش یک ماده نوری است که سیگنال های نور را به داخل هسته منعکس می کند. روکش از نشت نور به خارج جلوگیری می کند و اجازه می دهد نور از طریق فیبر عبور کند.
پوشش بیرونی یا پوشش بافر که از یک ماده پلاستیکی ساخته شده است و فیبر نوری را از هرگونه رطوبت، خوردگی و آسیب خارجی محافظت می کند.
دو نوع کابل فیبر نوری وجود دارد: شیشه ای، پلاستیکی
فیبرهای شیشه ای رایج ترند، زیرا امکان انتقال مسافت طولانی تری را فراهم می کنند و کارایی بیشتری دارند.
فیبرهای نوری پلاستیکی در کاربردهای فنی کمتر مورد استفاده قرار می گیرند و معمولاً در انتقالات با طول بسیار کوتاه استفاده می شوند.
چرا فیبر نوری اینقدر مهم است؟
فیبر نوری علاوه بر اینکه بعنوان مجرای منعطف برای روشن کردن اجسام میکروسکوپی استفاده میشود، میتواند اطلاعات را مشابه انتقال الکتریسه توسط سیم مسی، منتقل کند. با این حال، مس تنها چند میلیون پالس الکتریکی در ثانیه ارسال می کند، در حالی که فیبر نوری تا 20 میلیارد پالس نور در ثانیه را حمل می کند. این بدان معناست که شرکتهای مخابراتی، کابل و کامپیوتر میتوانند حجم عظیمی از انتقال داده را در یک زمان انجام دهند، بسیار بیشتر از آنچه سیمهای معمولی میتوانند حمل کنند. کابل فیبر نوری به دلیل افزایش باورنکردنی در مقدار داده در 20 سال گذشته توسعه یافته است.
|
|||